w górach: Bukowe Berdo

Znów bywam tu zdecydowanie za rzadko. Tyle zaległych zdjęć i postów czeka na publikację, a ja siedzę w kilku projektach, a w wolnych chwilach staram się korzystać z wiosny i jak najmniej czasu spędzać przy komputerze czy telefonie. Mam nadzieję, że w najbliższych tygodniach uda mi się nadrobić te blogowe zaległości.

W okolicach Dnia Kobiet padło fundamentalne pytanie - „czego sobie życzę?". Odpowiedź mogła być tylko jedna: „zabierz mnie w góry". Następnego dnia wczesnym rankiem jechaliśmy już do Mucznego, by wybrać się na jedną z naszych ulubionych bieszczadzkich tras - Bukowe Berdo. Warunki były przejściowe. Na północnych stokach zalegało sporo śniegu, ale na górze słonko mocno przygrzewało, tylko lodowaty wiatr nie pozostawiał złudzeń co do panującej jeszcze pory roku.

w górach: Bieszczady późną jesienią

Jesienny wypad w Bieszczady. Dosłownie kilka dni po powrocie z Tatr wykorzystaliśmy długi listopadowy weekend i ostatnie dni dobrej pogody, tzn. na dole było zimno i pochmurno, a nieco wyżej sytuacja zmieniła się diametralnie na plus. Trasa klasyk - Tarnica, Przełęcz Goprowska, zboczem Kopy Bukowskiej na Halicz, później Rozsypaniec i powrót przez Przełęcz Bukowską. W sumie wyszło około 19 km z cudnymi widokami prawie non stop.  

Trasa: Wołosate – Wołosate | mapa-turystyczna.pl

beż i dżins

Bardzo podobny zestaw w jesiennym wydaniu pojawił się tutaj, a tymczasem jego adaptacja na wiosenne warunki. Wełniany beret i kaszmirowy golf, bo gdy robiliśmy te zdjęcia mocno wiało i było dość chłodno. Skórzana kurtka, której chwilę już nie nosiłam, a teraz znów zapałałam do niej sympatią. Fajnie jest odkryć jakiś ciuch ze swojej szafy na nowo, właściwie tyle samo radości, co kupienie kolejnego.

Zdrowych i radosnych Świąt Wielkanocnych!

dżins i wełna

Powoli przestawiam się na tryb wiosenny w ubiorze, z radością zakładam trencze i skórzane kurtki, mam nadzieje, że te zimowe długo nie będą nam potrzebne. Proste, klasyczne zestawy, które podkręcam dodatkami, stają się już chyba moim znakiem rozpoznawczym i podobnie jest w tym przypadku. Wełniana ramoneska, którą mam na sobie była kiedyś bardzo dziwnym płaszczem, w którym widziałam jednak pewien potencjał i nie chciałam się go pozbyć. Zrobiłam szybkie cięcie i efekt bardzo mi się spodobał.

w górach: Skrajne Solisko

Jesienią zaliczyliśmy dwudniowy wypad w Tatry, pierwszego dnia wybraliśmy się na Kościelec, fotorelację z tego wyjścia możecie zobaczyć tutaj, a kolejnego dnia zaplanowaliśmy sobie coś niewymagającego i lekkiego, z zamiarem spędzenia jeszcze kilku godzin w górach. Jako cel obraliśmy sobie Skrajne Solisko - mierzący 2117 m n.p.m. szczyt położony w słowackiej części Tatr Wysokich.

Wędrówkę zaczynamy w miejscowości Szczyrbskie Jezioro, niebieskim szlakiem udajemy się do schroniska Chata pod Soliskiem, a następnie czerwonym na wierzchołek.

Szlak na Skrajne Solisko liczy zaledwie 10 km w obie strony, pozbawiony jest jakichkolwiek trudności technicznych czy ekspozycji, ale widoki z wierzchołka są po prostu nieziemskie. My mieliśmy jeszcze to szczęście, że tego dnia mogliśmy podziwiać zjawisko inwersji termicznej. Na dole było pochmurno i około trzech stopni Celsjusza, a powyżej pewnej wysokości zrobiło się bardzo ciepło i słonecznie.

Widok na Dolinę Młynnicką, Szczyrbski Szczyt oraz Grań Baszt

W tle widać fragment charakterystycznej sylwetki Krywania (relacja z naszego wyjścia tutaj). 

Po drodze na parking jeszcze taki widoczek

Trasa: Štrbské Pleso – Štrbské Pleso | mapa-turystyczna.pl